Hoe voorkom je eten uit stress?


Eten door stress haalt meestal de stress niet weg en het kan, als het te vaak gebeurt er ook toe leiden dat de kilo's er aankomen.

Hier volgen enkele tips om deze gewoonte te verslaan!


Eten uit emotie: het gebeurt!

We eten allemaal wel eens uit emotie. Misschien heb je jezelf na een ongewoon zware dag opgevrolijkt met een kommetje ijs, of heb je een paar frietjes van het bord van je beste vriendin geplukt terwijk je een rampzalige gebeurtenis aan haar vertelde.

Maar wanneer emotioneel eten uit de hand loop, dat wil zeggen wanneer eten de eerste gedachten en gevoelens, is het tijd om je grip terug te krijgen op je voedingspatroon


Is het emotione of fysieke honger?

Er zijn duidelijke signalen die je kunnen helpen emotionele honger/ door stress-eten te onderscheiden van echte fysieke honger.

 

1. Emotioneel stress-eten komt meestal plotseling op.

Je begint je gestresst of gespannen te voelen en BAM!

Je hebt je zin in nachos. Fysieke honger komt vaak veel geleidelijker. Je begint je wat hongerig te volen, maar je kunt nog wachten met eten, waardoor je tijd hebt om zorgvuldig te kizen wat je gaat eten en je honger stillen met iets dat goed voor je is.


2. Stress veroorzaakt meestal een verlangen naar voedsel

Voedsel dat zoet, vet en calorierijk is en is vaak zeer specifiek (niet gewone "chocolade" maar een "grote triple chocolade coockie met een choco chuncks van die Appie"



3. Emotionel eten negeert je wat je maag je vertelt 

Als je fysieke honger eenmaal gestild is en je maag vol zit, dan komt er een signaal dat genoeg hebt gehad en dan stop je meestal ook met eten.

Maar als emoties de drijfveer zijn, dan is het makkelijk om te negeren wat je maag je vertelt.


4. Schuldgevoel nadien

Als je uit stress gaat eten, verbetert je gemoedstoestand wellicht eventjes maar daarna komen, net zo snel, de schaamte en het schuldgevoel om de hoek kijken.

Als je aan de andere kant je fysieke honger hebt gestild, dan heb je daana meestal geen schuldgevoel dat je iets gegeten hebt.


Tips voor het omgaan met eetgedrag uit stress.


1. Hou een voedingsdag bij

Een voedingsdagboek kan je helpen om in te zien wat je stress veroorzaakt bij het eten.

Waarom je de behoefte voelt om te eten, noteer dan hoe hongerig je bent op een schaal van 1 tot 5

(1 = ik heb best trek in een stuk fruit, 5= ik wil gewoon NU iets eten! Liefst iets vettig)

Schrijf daarna op hoe je je op dit moment voelt en wat er gebeurd is die dag; Dit kan gewoon in steekwoorden.

2. Geef toe aan je gevoelens.

Wist je dat emoties de trigger zijn voor je stress-eten? Waarom erken je dan niet dat dat zo is? Het is oke om soms kwaad te zijn, of eenzaam, of verveeld. Deze gevoelens zijn misschien niet prettig, ze zijn ook niet schadelijk

3. Werk aan je vaardigheden ermee om te gaan.

Als je gestresst raakt, vraag jezelf dan het volgende af: "Wat is het erste dat er zal gebeuren als je niet ga eten?" Inderdaad, je stressniveaus zullen wellicht een beetje stijgen, maar dat gevoel zal overgaan. Oefen het tolereren van je gevoelens.

4. Vind alternatieven voor eten.

Neem even de tijd om na te denken over je gevoelens en denk aan manieren waarop je je probleem op kunt lossen. Maak een lijst van de dingen die je in de plaats van eten kunt doen, zoals wandelen, luisteren naar muziek, sporten, douche,....

5. Leer je slechte gewoonte af

Emotioneel eten versterkt voordurend het idee dat voedsel de beste manier is om met negatieve emoties om te gaan. En net zoals met andere slechte gewoonten gebeurt eten uit stress voordat je ook maar de kans hebt gehad erover na te denken. Waarom probeer je dus je slechte gewoonten niet af te leren en oefen je ander dingen dan eten die je kunt doen als je weer een slechte dag hebt.

6. Wacht tot het over is.

Stress-eters zijn vaak bang dat als ze de drang om te eten niet bevredigen, het verlangen alleen maar erger wordt. Maar wanneer ze vertragingstactieken beoefenen, zijn ze vaak verbaasd dat de drang gewoon voorbijgaat. In plaats van onmiddellijk toe te geven aan je driften, beloof je jezelf dat je een half uur zult wachten. Vaak gaat het verlangen dan vanzelf voorbij.

Hier vermeld ik graag dat het een oefening is voor gevorderden; als je deze als eerst van het rijtje uitprobeert, kan het zijn dat je na dat half uur alsnog naar de koelkast rent.